Փաշին Նիկոլյան

«Մենք հաղթել ենք Արցախյան պատերազմում, բայց չեմ վախենում ասել՝ այն հաղթանակը, որը ՀՀ-ում կրեց հայ ժողովուրդը, ավելի կարևոր էր, քան Արցախյան ազատամարտը, որովհետև այդ հաղթանակը, որը կատարվեց ազգի քաջորդիների շնորհիվ, այդ հաղթանակը նախորդ իշխանությունները չթույլատրեցին, ժողովուրդն էլ, կներեք, չպատկերացրեց, թե մարդիկ ինչու իրենց գլուխները դրեցին զոհասեղանին»,- Թալինում այսօր ընտրողների հետ հանդիպմանը հայտարարեց «Իմ քայլը» դաշինքի պատգամավորի թեկնածու, «Քաղաքացիական պայմանագիր» կուսակցության վարչության նախագահ, «Սասուն» ջոկատի հրամանատար միքայելյան սասունը:

Մի խոսքով, միքայելյան սասունն ասում է, որ Փաշինյան Նիկոլի իրականացրած հեղաշրջումն ավելի կարևոր է, քան ղարաբաղյան պատերազմում տարած հաղթանակը: Նկատենք, որ դա ասում է այդ պատերազմի մասնակիցը: Դե ինչ, աստիճանաբար բացահայտվում է ՀՀ նոր իշխանությունների իրական դեմքը: Սրանց համար չկան սրբություններ, սրանց միակ նպատակն իշխանությունն է: Սակայն միայն դա չէ: միքայելյան սասունը բարձրաձայնել է այն, ինչը ցանկանում են իրականացնել ՀՀ նոր իշխանությունները: Սրանք, ի վերջո, պատրաստվում են հանձնել Լեռնային Ղարաբաղը: Այս իմաստով, միքայելյանսասունները պետք է նախապատրաստեն ժողովրդին՝ նսեմացնելով ղարաբաղյան պատերազմում մեր հաղթանակը և մեծարելով իրենց իրականացրած իշխանափոխությունը:

Իսկ հիմա՝ մի քանի հարցադրում.

Արդյո՞ք դուք համարում եք, որ ապրիլյան հեղափոխություն կոչված խայտառակությունն ավելի մեծ դերակատարում ունի հայ ժողովրդի պատմության մեջ, քան ղարաբաղյան հաղթանակը՝ նկատի ունենալով, որ հայերն առաջին անգամ 1000 տարվա մեջ հողեր ազատագրեցին: Մի՞թե Փաշինյան Նիկոլի հեղափոխությունն այնքան հզոր էր, Ռեֆորմացիայի պես, որ կարելի է համեմատել հայ ժողովրդի եզակի հաղթանակի հետ:

Պատրա՞ստ է արդյոք Փաշինյան Նիկոլը Ղարաբաղից հրաժարվել, եթե երկընտրանքի առաջ կանգնի: Եթե ոչ` ապա ինչո՞ւ է իր հեղաշրջումն ավելի թանկ գնահատուոմ, եթե այո` ի՞նչ գործ ունի նա վարչապետի պաշտոնում, երբ պիտի բնակվեր ԿԳԲ խցում:

Սրանք սկզբունքային հարցեր են, հանրությունը պետք է իմանա ստույգ պատասխաններ: Չի կարելի գալ իշխանության, հարիֆացնել մի ամբողջ ժողովուրդ և հետո ասել, թե մեր հեղափոխությունն ավելի կարևոր է, քան Ղարաբաղի հաղթանակը, այսինքն` հենց Ղարաբաղը: Սա տարրական լկտիություն է, ստորություն, հակազգային դիրքորոշում: Մենք չենք խոսում այն մասին, որ հայ ժողովուրդն այս հեղափոխությունից միայն էժան բանան ստացավ, փոխարենը ստիպված է շատ ավելի թանկ վճարել ամեն ինչի համար: Չենք խոսում այն մասին, որ հեղափոխությունը դրեց Հայ Առաքելական եկեղեցու պղծման սկիզբը` այն վերացնելու և աղանդներին հավասարեցնելու հեռանկարով: Չենք խոսում այն մասին, որ առաջին անգամ Հայաստանում միասեռականները ստացան մեզնից շատ արտոնություններ` կարող են մտնել ոստիկանություն և ոստիկան ծեծել ու անգամ քրեական գործի չարժանանալ: Եվ եթե մեկը կա Հայաստանում որ կիսում է Փաշինյան Նիկոլի կարծիքն առ այն, որ ապրիլյան հեղաշրջումն ավելի կարևոր էր, քան ղարաբաղյան հաղթանակը, բացի լակոտակրատիայի ներկայացուցիչներից, ուրեմն Հայաստանին քիչ է մնացել պատկերվել համաշխարհայի քարտեզի վրա: Ղարաբաղից հետո կգնա Սյունիքը, դե, իսկ մնացածն էլ տեխնիկայի հարց է...

Առաջիկայում մենք շատ կանդրադառնանք այս խնդրին: Մի բան պետք է անել, հակառակ դեպքում Փաշինյան Նիկոլը կտապալի Հայաստանը: