ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար Վահրամ Բաղդասարյանը ասում է, որ ինքը չի ժխտում, թե կա աղքատություն երևույթ: Այսինքն, աղքատությունը մի բան է, որ կախված է Բաղդասարյանի ժխտել-չժխտելուց, և հիմա նա մեծահոգի է գտնվել ու չի բացառում դրա գոյությունը: Ընդ որում, սա ասում է մի մարդ, որի ներկայացրած քաղաքական ուժն արդեն մոտ 20 տարի իշխանություն է, ու ամենալավը նա պիտի իմանա, որ վիճակագրական ծառայության վերջին տվյալների համաձայն, այժմ Հայաստանի 10 բնակչից առնվազն 3-ը համարվում է աղքատ, իսկ եթե դա բերենք գումարային տեսքի, ապա մարդը մեկ ամսվա ընթացքում սպառում է նախանշված 40 867 դրամից ավելի քիչ գումար:

Ոչ ոք չի կարող ասել, թե ինչ կպատահի Վահրամ Բաղդասարյանի հետ, եթե նրան տան 40 հազար դրամ ու ասեն` ապրիր մեկ ամիս: Բայց Բաղդասարյանն այսօր կարողանում է ասել. «Մենք չենք ժխտում վիճակագրական տվյալները, ասում ենք, որ ունենք խնդիրներ, որոնք հաղթահարելու համար պետք է գործիքներ կիրառենք: Այն նպատակները, ծրագրային դրույթները, որոնք ներդրված են, խոսքը նաև աղքատության կրճատման մասին է, մենք պետք է լուրջ աշխատանք տանենք դրանց ուղղությամբ: Մենք չենք ժխտում, որ կա նման երևույթ»:

Համաձայն նույն պատգամավորի, մի երևույթ էլ կա, որը նա կրկին չի ժխտում: Դա էլ արտագաղթն է: Չի ժխտում, բայց միաժամանակ համաձայն չէ նրանց հետ, ովքեր ասում են, թե իբր տեմպերը մեծ են, քանի որ մարդիկ ոչ թե արտագաղթում, այլ ընդամենը մեկնում են աշխատելու, ապա վերադառնում են: Իսկ հետո հորդորում է մեղավորներ չփնտրել արտագաղթի և աղքատության տեմպերը չդանդաղեցնելու համար: Եվ իսկապես, ինչո՞ւ փնտրել մեղավորների, ի՞նչ մի հանցավոր բան կա աղքատ լինելու և երկրից հեռանալու մեջ, առավել ևս, որ պատգամավորն այդ երկու երևույթների առկայության փաստը հաստատել է:

Տեսնես Վահրամ Բաղդասարյանը գոնե տեղյա՞կ է, որ Հայաստանում կա մի բան, որի տեմպերը ոչ միայն արագ են, այլև անշեղորեն բարձրանում են: Դա օլիգարխիայի հարստացման տեմպն է: Գոնե սրանից նա պիտի որ տեղյակ լինի: Չէ՞ որ այդ տեմպն ամեն օր զգում է իր մաշկի վրա: