Հայաստան-ԵՄ համապարփակ համաձայնագրի ստորագրումը մեր հասարակության բավականին լայն շրջանակների նետեց էյֆորիայի գիրկը: Սա կարելի էր բնական համարել, եթե նրանք գոնե իմանային, թե խոսքն ինչի մասին է: Բանն այն է, որ այսօր շատ քչերն են ծանոթ հիշյալ համաձայնագրի դրույթներին և այն պարտավորություններին, որ պիտի ստանձնի Հայաստանը: Եվ հենց այստեղ էլ վրա է հասնում ոգևորության տեղատվությունը:

Օրինակ, վերջերս Եվրամիության պատվիրակության ղեկավար, դեսպան Պյոտր Սվիտալսկին խոստովանեց, որ երկու մատերը խաչ արած անհամբերությամբ սպասում է, թե երբ Հայաստանը կընդունի ընտանեկան բռնության կանխարգելման մասին օրենքը: Դեսպանի նման նախանձախնդիր վերաբերմունքի մեջ հետին մտքեր կան, ճիշտ այնպիսին, ինչպիսին գոյություն ունի համապարփակ համաձայնագրի մի շարք կետերում: Այսպես, «փոքրամասնությունների իրավունքների պաշտպանության» մասին դրույթը կարելի է մեկնաբանել ցանկացած կերպ: Իսկ հիմա տեսնենք, թե օրերս ոմանք ինչպես դա մեկնաբանեցին Երևանում: Ըստ արժանահավատ տեղեկությունների, համաձայնագրի ընդունման օրը ԼԳՏԲ համայնքի ներկայացուցիչները մայրաքաղաքում աղմկոտ քեֆ են արել: Այնուհետև գիշերվա ժամը 3-4-ին դուրս են եկել փողոցներ՝ գոռգոռոցներով ու այլանդակ արտահայտություններ հնչեցնելով, և մեր իրավապահները դրանց չեն արձագանքել: Իսկ միասեռականների այսպիսի խնդությունն անպայման լուրջ հիմքեր ունի, քանի որ նրանց համոզմամբ Եվրոպայի հետ մերձեցումը նոր դռներ է բացելու առաջին հերթին հենց այդ խմբերի համար` հանդուրժողականության անվան ներքո, մինչդեռ չկա որևէ հիմնավորում, թե տվյալ երևույթի հատկապես ինչը պիտի հանդուրժվի և ինչու: Սրա փոխարեն պատիժների կարժանանան բոլոր նրանք, ովքեր իրենց համոզմունքներով ու բարոյական պատկերացումներով հանդես կգան գենդերային օրենքի դեմ: Ու սա` ընդամենը համապարփակ համաձայնագրի մեկ դրույթի շրջանակներում:

Այնպես որ, պարոնայք ազատամիտներ, մի փոքր զսպեք ձեր անթաքույց ուրախությունը, որովհետև այն օրը, երբ կսկսեք վայելել սրա դառը պտուղները, ցնծության համար քիչ պատճառներ կունենաք: