Սամվել Բաբայանի ձերբակալությունից հետո  շատերը շտապեցին կարծիք հայտնել, գնահատական տալ այդ միջադեպին, ենթադրություններ անել այն մասին, թե մահաբեր զենքի առկայությունը դավադրությա՞ն, թե՞ իշխանությունների կազմակերպած թակարդի վկայությունն է: Այս մասին այսօր խոսեց նույնիսկ վարչապետ Կարեն Կարապետյանը: Վերջինս խորհուրդ տվեց սպասել իրավապահ մարմինների գնահատականին։ Դիտարկմանը, որ ընդդիմադիրները կատարվածը գնահատում են քաղաքական հետապնդում, վարչապետը նորից նույնը կրկնեց. «Կմեկնաբանեմ հետևյալ կերպ՝ իրավապահ մարմինները կհասկանան և կպատասխանեն»։

Ահա այս ֆոնի վրա հիմար վիճակ ստեղծեց իր համար Երևանի քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանը: Խելացի մարդը, եթե այլ պատասխան չունի, գոնե կհետևեր վարչապետի օրինակին և հղում կաներ պատկան մարմիններին: Բայց Տարոնն այդ տեսակը չէ: Իր բոլոր թերություններով հանդերձ նա նաև վախկոտ մարդ է: Ու այդ վախն ամեն քայլափոխի նրան մղում է այն աստիճան զգուշավորության, որ արդյունքում միշտ հայտնվում է զավեշտալի իրավիճակներում: Նույնն էլ այսօր արեց: Հենց որ նրան հարցրեցին Սամվել Բաբայանի մասին, Տարոն Մարգարյանն անմիջապես ասաց, որ ինքը ծանոթ չէ Բաբայանին և ծանոթ չէ նույնիսկ վերջինիս գործունեությանը։

Անկախ ամեն բանից, անկախ նրանից` եղել է «Իգլա», թե չի եղել, անկախ այն հանգամանքից` Բաբայանը կասկածյալ է, թե արդարացված քաղաքացի, նրա մասին բոլորը գիտեն և անպայման գիտեն Բաբայանի դերակատարությունն Արցախյան պատերազմում: Ու հիմա, երբ Մարգարյան Տարոնն ասում է, որ ծանոթ չէ գործունեությանը, դա պիտի մեկնաբանվի այսպես. Երևանի քաղաքապետը անգրագետ է և չգիտի իր երկրի նորագույն պատմությունը: Իսկ եթե սրան էլ գումարենք նրա բնածին վախկոտությունը և էքստեռնով դպրոց ավարտելը (18 տարեկանում), ապա հանգիստ կարելի է ենթադրել, որ մի գեղեցիկ օր էլ Տարոն Մարգարյանը կասի, որ ինքն իրեն էլ չի ճանաչում, եթե այդ պահի իրավիճակը նրան մղի հրաժարվել սեփական անձից: